Daghan ang makat-unan sa mga ginikanan gikan sa ilang mga anak, sigurado si business coach Nina Zvereva. Sa atong pagkatigulang, mas lisud ang pagsabot sa bag-o. Ug kanunay namong nakalimtan nga kami adunay daghang mga katabang sa pag-master sa bag-ong impormasyon - ang among mga anak. Ang nag-unang butang mao ang dili mawad-an sa kontak ug mahimong interesado sa ilang kinabuhi.
Ang mga bata maayo nga magtutudlo. Nahibal-an nila kung giunsa kami pagkuha sa among pulong, mao nga kinahanglan nimo nga hunahunaon pag-ayo sa dili pa mosaad sa usa ka butang. Nahibal-an nila kung unsaon paghangyo nga buhaton ang usa ka butang nga wala pa naton mahimo kaniadto.
Nahinumdom ko kon sa unsang paagi nga sa gabii ang akong bana ug ako nag-cut ug nagtahi og gagmay nga mga notebook alang sa mga monyeka ni Katya alang sa iyang adlaw nga natawhan. Wala siya nangutana. Ganahan kaayo siya sa ingon nga gagmay nga mga detalye, ganahan siya nga magdula sa mga monyeka sa «hamtong nga kinabuhi». Mao na among gisulayan. Ang among gamay nga briefcase nga adunay mga notebook sa manyika nahimong hapit ang labing kaayo nga regalo sa kalibutan!
Para nako usa kadto ka pagsulay. Kanunay nga mas sayon alang kanako ang paghimo og usa ka balak kay sa pagplantsa sa sinina sa bata nga adunay mga frills. Ang paghimo og mga snowflake alang sa mga holiday sa kindergarten usa ka tinuod nga silot - wala gayud ako nakakat-on unsaon paghimo niini. Apan naghimo ako usa ka herbarium sa mga dahon sa tingdagdag nga malipayon!
Nakakat-on pa gani ko unsaon paglimpyo sa dagkong mga bintana sa classroom, bisag kas-a hapit ko mahulog gikan sa ikaupat nga andana, nahadlok sa tibuok ginikanan nga grupo. Unya dungganon kong gipadala aron manglaba sa mga lamesa gikan sa lainlaing mga pagsugid sa gugma ug uban pang mga pulong nga dili gusto nga mawala.
Nagdako ang mga bata. Kalit silang mihunong sa pagkagusto sa tambok nga mga pagkaon, ug nakakat-on ko unsaon pagluto sa pagkaon sa pagkaon. Maayo usab ang ilang sinultihan nga English, ug kinahanglan nako nga magtrabaho pag-ayo aron mahinumduman ang tanan nga daan nga stock sa mga prase sa English ug magkat-on og bag-o. Pinaagi sa dalan, sa dugay nga panahon naulaw ko nga mag-Iningles uban sa akong kaugalingon nga mga anak. Apan mainiton nilang gisuportahan ako, gidayeg ako pag-ayo ug panagsa ra nga maampingon nga gibag-o ang dili malampuson nga mga prase sa labi ka tukma.
“Ma,” giingnan ko sa akong kamagulangang anak nga babaye, “dili na nimo kinahanglang gamiton ang “Gusto ko”, mas maayo nga “Gusto ko”. Gisulayan nako ang akong labing maayo, ug karon maayo na ang akong sinultihan nga English. Ug kini tanan salamat sa mga bata. Naminyo si Nelya ug usa ka Hindu, ug kon walay Ingles, dili kami makakomunikar sa among minahal nga Pranab.
Ang mga bata wala magtudlo sa mga ginikanan direkta, ang mga bata nagdasig sa mga ginikanan sa pagkat-on. Kon tungod lang kay dili sila interesado kanato. Ug sayo pa kaayo aron mahimong usa ka butang nga gikabalak-an, ug dili ko gusto. Busa, ang usa kinahanglan nga mobasa sa mga libro nga ilang gihisgutan, motan-aw sa mga pelikula nga ilang gidayeg. Kasagaran kini usa ka maayo nga kasinatian, apan dili kanunay.
Kita lain-laing mga henerasyon uban kanila, kini mao ang importante. Pinaagi sa dalan, si Katya misulti kanako mahitungod niini sa detalye, siya naminaw sa usa ka makapaikag nga lawom nga lecture mahitungod sa mga batasan ug mga batasan sa mga 20-40-60. Ug kami nangatawa, tungod kay ang akong bana ug ako mao ang "kinahanglan" nga henerasyon, ang among mga anak mao ang "mahimo" nga henerasyon, ug ang among mga apo mao ang "Gusto ko" nga henerasyon - adunay "Dili ko gusto" taliwala sa. sila.
Wala nila kami tugoti nga matigulang, among mga anak. Ilang gipuno ang kinabuhi sa kalipay ug presko nga hangin sa bag-ong mga ideya ug mga tinguha.
Ang tanan nakong mga teksto - mga kolum ug mga libro - akong ipadala sa mga bata alang sa pagrepaso, ug dugay na sa wala pa ang publikasyon. Swerte ko: dili lang nila mabinantayon nga nagbasa sa mga manuskrito, apan nagsulat usab og detalyado nga mga pagsusi nga adunay mga komento sa mga margin. Ang akong kataposang libro, “They Want to Communicate With Me,” gipahinungod sa among tulo ka mga anak, tungod kay human sa mga review nga akong nadawat, hingpit nakong giusab ang gambalay ug konsepto sa libro, ug kini nahimong usa ka gatos ka pilo nga mas maayo ug mas moderno tungod sa kini.
Wala nila kami tugoti nga matigulang, among mga anak. Ilang gipuno ang kinabuhi sa kalipay ug bag-ong hangin sa bag-ong mga ideya ug mga tinguha. Sa akong hunahuna matag tuig sila mahimong labi ka hinungdanon nga grupo sa suporta, nga kanunay nimo masaligan.
Adunay usab mga hamtong ug gagmay nga mga apo. Ug mas edukado ug mas maalamon sila kaysa sa among edad. Karong tuiga sa dacha, ang akong kamagulangang apo nga babaye magtudlo kanako kung giunsa pagluto ang mga pinggan nga gourmet, gipaabut nako kini nga mga leksyon. Ang musika nga akong ma-download sa akong kaugalingon mopatugtog, gitudloan ako sa akong anak. Ug sa gabii magdula ko og Candy Crash, usa ka komplikado ug kulbahinam nga dula sa elektroniko nga nadiskobrehan sa akong apo nga Indian nga si Piali tulo ka tuig na ang milabay.
Giingon nila nga daotan ang magtutudlo nga nawala ang estudyante sa iyang kaugalingon. Uban sa akong suporta nga grupo, nanghinaut ko nga wala ako sa peligro.